Πήγαινα στο σχολείο μικρός και μάθαινα για το Λεωνίδα, τον Θεμιστοκλή, τον Κολοκοτρώνη, τον Καποδίστρια. Άλλαξε και το πεντακοσιάρικο και το πεντοχίλιαρο ρε γαμώτο. Άλλοι χάθηκαν στο πεδίο της μάχης, άλλους τους πρόδωσαν, όσους δεν τους φάγανε, δηλαδή τους υπόλοιπους. Αλλά όλους τους κάνανε λεφτά.
Προφανώς το ξέρανε όμως. Ότι θα τους προδώσουν. Αυτό που είχε δείξει ο πατέρας του Θεμιστοκλή στο μικρό (πολύ τότε) γιο του, ότι τους πολιτικούς αφού τους χρησιμοποιούν τους παρατάνε σαν τα σάπια καράβια, δεν σταμάτησε τον νέο τότε Μιστόκλα, να μπει στην πολιτική, να διακριθεί, να προσφέρει, να λιποτακτήσει στην Περσική αυλή, αλλά να κάνει αυτό που ήθελε: να προσφέρει σε μία περίοδο δύσκολη για τον τόπο του, να τον κάνει πρώτο σε ένα τομέα που δεν είχε έως τότε και στη συνέχεια να θέλει να τον προδώσει.
Στην περσική αυλή προφανώς πήγε για να βγάλει και κανά φράγκο, αφού στην πατρίδα του δεν εκτιμούσε κανείς το έργο του και μάλλον είπε "ε δεν είμαι και μαλάκας" και έκλεισε στην επόμενη πτήση για Σούσα. Αυτή η σχέση καπιταλισμού-σοσιαλισμού ταλανίζει ακόμα αυτή την ταλαίπωρη γη, μόνο που τώρα αφού δίνουμε "γη και υδωρ" αρχίζουμε και το συζητάμε αν θα πληρωθούμε μετρητοίς ή καθόλου.
Οι σημερινοί πολιτικοί δεν έχουν σχέση με το Θεμιστοκλή, γιατί πρώτον δεν ενδιαφέρονται για τα κοινά, αλλά για τη Μπρασερί στη Βουκουρεστίου, δε μιλάνε με το λαό, αλλά με τους δημοσιογράφους πριν και μετά τις συνεντεύξεις τους, δεν προσφέρουν τίποτα στο λαό που έστω και εμμέσως και με ανταλλαγές τους στήριξε, κανένα όραμα, που αυτό πρέπει να έχει αυτός που θέλει να καλείται ηγέτης, ή έστω να τον αποκαλούν έτσι.
Οι σημερινοί πολιτικοί εκλέγονται για να βγάλουν λεφτά, να μοιράσουν προμήθειες, υποσχέσεις, σκάνδαλα. Συνεργάζονται αντίστοιχως με το ιερατείο, που παλιά πηγαίναμε να ακούσουμε καμιά πληροφορία καλή, αφού συνεργάζεται με άλλα ιερατεία around the global, δε ξέραμε πως αλλά τα κατάφερνε αλλά μας έπειθε, όχι για να βγάλουν όλοι μαζί λεφτά, αλλά για το πρωταρχικό σκοπό, να κρατάνε το λαό πιστό και προσηλωμένο σε στόχους, αξίες και ιδέες που ο ίδιος ο λαός είχε ανάγκη.
Μετά τον Καπιταλισμό και τις τράπεζες στην οικονομία, όλα άλλαξαν. Θέλουν σοσιαλισμό αλλά δε ξέρουν πως. Απαξίωσαν το πολιτικό ζώον του Αριστοτέλη ως προς το πολιτικόν, το ζώον παρέμεινε. Οι τοκογλύφοι, σήμερα ως ελβετόψυχοι κατά Πανούση, κάνουν κουμάντο ακριβώς εκεί που δεν επρεπε να κάνουν, στην κοινωνία. Το δημόσιο χρήμα διαχειρίζεται οπως ακριβώς δεν έπρεπε, ως ιδιωτικό. Οι πολιτικοί κάνουν αυτό που δεν έπρεπε να κάνουν, να διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα ως ιδιωτικό, σε συνεργασία με τους τοκογλύφους. Οι ντελάληδες, δε φωνάζουν πια τα νέα, αλλά αφού όντας παρόντες στη διαδικασία και στη λήψη αποφάσεων και μετρητών, διοχετεύουν ότι θέλουν αντί να ενημερώσουν τον κόσμο και να πληρωθούν τον οβολό τους για την ενημέρωση. Λειτούργημα και αυτό όπως τα άλλα. Η Ηλιαία παίρνει τις μίζες της και αυτή, για να μη χαλιέται.
Ο αθλητισμός και το ιδεώδες του ευ αγωνίζεσθαι, στα γήπεδα της "βαρβαρικής" ομοσπονδίας UEFA πλέον, και σε όλες τις διοργανώσεις τους, εδώ όμως έχουμε τον ευ ΟΠΑΠ, όπου με χρήμα τζόγου και στοιχήματος χρηματοδοτούνται παράγοντες και ψήφοι ανά την επικράτεια. Το ανθρώπινο σώμα ξεφτιλίζεται, η ανθρώπινη αξία του αθλητη που ξεπερνά τον εαυτό του θάβεται και λυντσάρεται στη χώρα που το γέννησε, σε μία καμένη γη πλέον- από όλο τον κόσμο. Κανείς δεν κάνει τίποτα. Οι Ελλανοδίκες είναι καμμένοι και αυτοί.
Ζήτω ο νέος παλιός σκλάβος Πρόεδρος. Ξέρει αυτός.
Προφανώς το ξέρανε όμως. Ότι θα τους προδώσουν. Αυτό που είχε δείξει ο πατέρας του Θεμιστοκλή στο μικρό (πολύ τότε) γιο του, ότι τους πολιτικούς αφού τους χρησιμοποιούν τους παρατάνε σαν τα σάπια καράβια, δεν σταμάτησε τον νέο τότε Μιστόκλα, να μπει στην πολιτική, να διακριθεί, να προσφέρει, να λιποτακτήσει στην Περσική αυλή, αλλά να κάνει αυτό που ήθελε: να προσφέρει σε μία περίοδο δύσκολη για τον τόπο του, να τον κάνει πρώτο σε ένα τομέα που δεν είχε έως τότε και στη συνέχεια να θέλει να τον προδώσει.
Στην περσική αυλή προφανώς πήγε για να βγάλει και κανά φράγκο, αφού στην πατρίδα του δεν εκτιμούσε κανείς το έργο του και μάλλον είπε "ε δεν είμαι και μαλάκας" και έκλεισε στην επόμενη πτήση για Σούσα. Αυτή η σχέση καπιταλισμού-σοσιαλισμού ταλανίζει ακόμα αυτή την ταλαίπωρη γη, μόνο που τώρα αφού δίνουμε "γη και υδωρ" αρχίζουμε και το συζητάμε αν θα πληρωθούμε μετρητοίς ή καθόλου.
Οι σημερινοί πολιτικοί δεν έχουν σχέση με το Θεμιστοκλή, γιατί πρώτον δεν ενδιαφέρονται για τα κοινά, αλλά για τη Μπρασερί στη Βουκουρεστίου, δε μιλάνε με το λαό, αλλά με τους δημοσιογράφους πριν και μετά τις συνεντεύξεις τους, δεν προσφέρουν τίποτα στο λαό που έστω και εμμέσως και με ανταλλαγές τους στήριξε, κανένα όραμα, που αυτό πρέπει να έχει αυτός που θέλει να καλείται ηγέτης, ή έστω να τον αποκαλούν έτσι.
Οι σημερινοί πολιτικοί εκλέγονται για να βγάλουν λεφτά, να μοιράσουν προμήθειες, υποσχέσεις, σκάνδαλα. Συνεργάζονται αντίστοιχως με το ιερατείο, που παλιά πηγαίναμε να ακούσουμε καμιά πληροφορία καλή, αφού συνεργάζεται με άλλα ιερατεία around the global, δε ξέραμε πως αλλά τα κατάφερνε αλλά μας έπειθε, όχι για να βγάλουν όλοι μαζί λεφτά, αλλά για το πρωταρχικό σκοπό, να κρατάνε το λαό πιστό και προσηλωμένο σε στόχους, αξίες και ιδέες που ο ίδιος ο λαός είχε ανάγκη.
Μετά τον Καπιταλισμό και τις τράπεζες στην οικονομία, όλα άλλαξαν. Θέλουν σοσιαλισμό αλλά δε ξέρουν πως. Απαξίωσαν το πολιτικό ζώον του Αριστοτέλη ως προς το πολιτικόν, το ζώον παρέμεινε. Οι τοκογλύφοι, σήμερα ως ελβετόψυχοι κατά Πανούση, κάνουν κουμάντο ακριβώς εκεί που δεν επρεπε να κάνουν, στην κοινωνία. Το δημόσιο χρήμα διαχειρίζεται οπως ακριβώς δεν έπρεπε, ως ιδιωτικό. Οι πολιτικοί κάνουν αυτό που δεν έπρεπε να κάνουν, να διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα ως ιδιωτικό, σε συνεργασία με τους τοκογλύφους. Οι ντελάληδες, δε φωνάζουν πια τα νέα, αλλά αφού όντας παρόντες στη διαδικασία και στη λήψη αποφάσεων και μετρητών, διοχετεύουν ότι θέλουν αντί να ενημερώσουν τον κόσμο και να πληρωθούν τον οβολό τους για την ενημέρωση. Λειτούργημα και αυτό όπως τα άλλα. Η Ηλιαία παίρνει τις μίζες της και αυτή, για να μη χαλιέται.
Ο αθλητισμός και το ιδεώδες του ευ αγωνίζεσθαι, στα γήπεδα της "βαρβαρικής" ομοσπονδίας UEFA πλέον, και σε όλες τις διοργανώσεις τους, εδώ όμως έχουμε τον ευ ΟΠΑΠ, όπου με χρήμα τζόγου και στοιχήματος χρηματοδοτούνται παράγοντες και ψήφοι ανά την επικράτεια. Το ανθρώπινο σώμα ξεφτιλίζεται, η ανθρώπινη αξία του αθλητη που ξεπερνά τον εαυτό του θάβεται και λυντσάρεται στη χώρα που το γέννησε, σε μία καμένη γη πλέον- από όλο τον κόσμο. Κανείς δεν κάνει τίποτα. Οι Ελλανοδίκες είναι καμμένοι και αυτοί.
Ζήτω ο νέος παλιός σκλάβος Πρόεδρος. Ξέρει αυτός.
Σχόλια