Δεχομαστε συνεχως βομβαρδισμούς από όρους όπως ομόλογα, πιστοληπτική ικανότητα, υποβάθμιση, οίκοι, κτλ κτλ. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή για να γίνει κατανοητό το τι ζουμε.
Κάθε οργανισμός, είτε επιχειρηση, είτε κράτος, έχει το δικαίωμα να εκδίδει γραμμάτεια και ομόλογα. Τα Ομόλογα είναι υποσχετικές μεγάλης διάρκειας (12 μήνες-30 χρόνια) ενώ τα γραμμάτεια (ΕΓΕΔ) μικρής (1 έτος).
Τι κάνουν τα ομόλογα
Είναι υποσχετικές. Το κράτος δηλαδή (το ελληνικό) δανείζεται π.χ. 1 εκατομμύριο ευρώ από τον x επενδυτή μέσω ομολόγων (του πουλάει ομόλογα δηλαδή), πχ την FORTIS BANK (λέμε τώρα) με την υπόσχεση να του δίνει το συμφωνημένο ποσοστό της απόδοσης (π.χ. 3,4%) κάθε έτος (μπορεί και κάθε 3-6-12 μήνες) επάνω στο 1 εκατομμύριο ευρώ που έλαβε.
Στη λήξη της y χρονικής περιόδου, το ελληνικό δημόσιο θα του επιστρέψει το 1 εκατ. ευρώ. Η λήξη είπαμε είναι ανάλογα τη διάρκεια (βραχυ-μακροπρόθεσμο), π.χ δεκαετές ομόλογο.
Σε όλες τις συναλλαγές, επενδύσεις κτλ, υπάρχει το λεγόμενο ΡΙΣΚΟ. Οι διεθνείς οίκοι έρχονται και μας λένε ότι κάποιες συναλλαγές και δρώντες είναι ασφαλείς, κάποιες όχι τόσο. ΤΟ ρίσκο φυσικά πάει πάντα και με την απόδοση.
Ποια η σχέση των κρατικών ομολόγων με τις μετοχές?
Η μετοχές έχουν σαφώς πιο υψηλό ρίσκο, και άρα και πιο υψηλή απόδοση. Αγοράζει κάποιος κρατικά ομόλογα για μεγαλύτερη ασφάλεια, με λιγότερο ρίσκο και άρα χαμηλότερη απόδοση.
Κάποιοι διεθνείς οίκοι βαθμολογούν αυτή την αξιοπιστία χωρών με κάποιους δείκτες (ΑΑΑ, ΒΒ- κτλ).
Στην περίπτωση μας, η υποβάθμιση σημαίνει ότι έχουμε ως χώρα περισσότερο ρίσκο (τα ομολογα μας δηλαδή) για κάποιον επενδυτή που θέλει να αγοράσει.
Γιατί έχει όμως τόση σημασία; ποια η σχέση των ομόλογων με άλλων;
Ειδικά στην Ευρωπαική Ζώνη, τα ομόλογα έχουν σημείο αναφοράς τα ομόλογα του γερμανικού δημοσίου. Για ότι εκδίδεται αποτιμάται μία σχέση. Επίσης, η υποβάθμιση της Ελλάδας, σημαινει και πιθανή υποβάθμιση για την x FORTIS BANK που είχει αγοράσει ελληνικά ομόλογα, και αποτελούν μέρος των επενδύσεων της (πχ το 14%), και επειδη το βελγικο δημόσιο έχει μέρος της, παιρνει και αυτό με τη σειρά του μέρος στον κίνδυνο.
Εκτίθονται διαδοχικά όλοι.
Με την Ελλάδα τι γίνεται λοιπόν;
Η ελλάδα και τα ομόλογα της έχουν πλησιάσει το βαθμό της τοξικότητας.
Δηλαδή υπάρχουν οι δύο ρεαλιστικές επιλογές για όσους έχουν αγοράσει τα ελληνικά ομόλογα.
λόγω τοξικότητας των ελληνικών ομολόγων να ζητήσουν spread (για εμάς ισχύει το γερμανικό*)
είτε δε θα ανανεώσουν πάλι τις αγορές τους. Και πιο πιθανό είναι μάλλον το δεύτερο, γιατί βλέπουν πολύ υψηλό κίνδυνο απόδοσης στην Ελλάδα.
Εάν η Ελλάδα δε βρει δανειστή να αναχρηματοδοτήσει τα δάνεια της, μέχρι τον επόμενο γύρο (Ιανουάριος 2010) πάει για default (αυτό που θα πήγαινε το dubai, αλλά το έσωσε ο ξάδερφος) =αδυναμία αποπληρωμής. Και εκεί τελειώνουν τελείως τα ψέματα.
Προβλεψη για την Ελλάδα και το άμεσο μέλλον (δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο)
Το πιο πιθανό είναι η Ελλάδα να μην μπορεί να καλύψει το κόστος δανεισμού (ας μη δουμε αριθμούς τώρα). Αυτό τι σημαίνει; Αν θα έχουμε λεφτά για μπουζούκια δε ξέρω. Το πιο πιθανό είναι ότι θα μπούμε υπο την επιτήρηση του ΔΙεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτό κακό δεν είναι. Η Ρωσία, η Αργεντινή και άλλες χώρες το κάναν και στρώσανε. Μάλλον αυτό μας χρειάζεται και εμάς.
Κάθε οργανισμός, είτε επιχειρηση, είτε κράτος, έχει το δικαίωμα να εκδίδει γραμμάτεια και ομόλογα. Τα Ομόλογα είναι υποσχετικές μεγάλης διάρκειας (12 μήνες-30 χρόνια) ενώ τα γραμμάτεια (ΕΓΕΔ) μικρής (1 έτος).
Τι κάνουν τα ομόλογα
Είναι υποσχετικές. Το κράτος δηλαδή (το ελληνικό) δανείζεται π.χ. 1 εκατομμύριο ευρώ από τον x επενδυτή μέσω ομολόγων (του πουλάει ομόλογα δηλαδή), πχ την FORTIS BANK (λέμε τώρα) με την υπόσχεση να του δίνει το συμφωνημένο ποσοστό της απόδοσης (π.χ. 3,4%) κάθε έτος (μπορεί και κάθε 3-6-12 μήνες) επάνω στο 1 εκατομμύριο ευρώ που έλαβε.
Στη λήξη της y χρονικής περιόδου, το ελληνικό δημόσιο θα του επιστρέψει το 1 εκατ. ευρώ. Η λήξη είπαμε είναι ανάλογα τη διάρκεια (βραχυ-μακροπρόθεσμο), π.χ δεκαετές ομόλογο.
Σε όλες τις συναλλαγές, επενδύσεις κτλ, υπάρχει το λεγόμενο ΡΙΣΚΟ. Οι διεθνείς οίκοι έρχονται και μας λένε ότι κάποιες συναλλαγές και δρώντες είναι ασφαλείς, κάποιες όχι τόσο. ΤΟ ρίσκο φυσικά πάει πάντα και με την απόδοση.
Ποια η σχέση των κρατικών ομολόγων με τις μετοχές?
Η μετοχές έχουν σαφώς πιο υψηλό ρίσκο, και άρα και πιο υψηλή απόδοση. Αγοράζει κάποιος κρατικά ομόλογα για μεγαλύτερη ασφάλεια, με λιγότερο ρίσκο και άρα χαμηλότερη απόδοση.
Κάποιοι διεθνείς οίκοι βαθμολογούν αυτή την αξιοπιστία χωρών με κάποιους δείκτες (ΑΑΑ, ΒΒ- κτλ).
Στην περίπτωση μας, η υποβάθμιση σημαίνει ότι έχουμε ως χώρα περισσότερο ρίσκο (τα ομολογα μας δηλαδή) για κάποιον επενδυτή που θέλει να αγοράσει.
Γιατί έχει όμως τόση σημασία; ποια η σχέση των ομόλογων με άλλων;
Ειδικά στην Ευρωπαική Ζώνη, τα ομόλογα έχουν σημείο αναφοράς τα ομόλογα του γερμανικού δημοσίου. Για ότι εκδίδεται αποτιμάται μία σχέση. Επίσης, η υποβάθμιση της Ελλάδας, σημαινει και πιθανή υποβάθμιση για την x FORTIS BANK που είχει αγοράσει ελληνικά ομόλογα, και αποτελούν μέρος των επενδύσεων της (πχ το 14%), και επειδη το βελγικο δημόσιο έχει μέρος της, παιρνει και αυτό με τη σειρά του μέρος στον κίνδυνο.
Εκτίθονται διαδοχικά όλοι.
Με την Ελλάδα τι γίνεται λοιπόν;
Η ελλάδα και τα ομόλογα της έχουν πλησιάσει το βαθμό της τοξικότητας.
Δηλαδή υπάρχουν οι δύο ρεαλιστικές επιλογές για όσους έχουν αγοράσει τα ελληνικά ομόλογα.
λόγω τοξικότητας των ελληνικών ομολόγων να ζητήσουν spread (για εμάς ισχύει το γερμανικό*)
είτε δε θα ανανεώσουν πάλι τις αγορές τους. Και πιο πιθανό είναι μάλλον το δεύτερο, γιατί βλέπουν πολύ υψηλό κίνδυνο απόδοσης στην Ελλάδα.
Εάν η Ελλάδα δε βρει δανειστή να αναχρηματοδοτήσει τα δάνεια της, μέχρι τον επόμενο γύρο (Ιανουάριος 2010) πάει για default (αυτό που θα πήγαινε το dubai, αλλά το έσωσε ο ξάδερφος) =αδυναμία αποπληρωμής. Και εκεί τελειώνουν τελείως τα ψέματα.
Προβλεψη για την Ελλάδα και το άμεσο μέλλον (δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο)
Το πιο πιθανό είναι η Ελλάδα να μην μπορεί να καλύψει το κόστος δανεισμού (ας μη δουμε αριθμούς τώρα). Αυτό τι σημαίνει; Αν θα έχουμε λεφτά για μπουζούκια δε ξέρω. Το πιο πιθανό είναι ότι θα μπούμε υπο την επιτήρηση του ΔΙεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτό κακό δεν είναι. Η Ρωσία, η Αργεντινή και άλλες χώρες το κάναν και στρώσανε. Μάλλον αυτό μας χρειάζεται και εμάς.
Σχόλια