Σύνδεση των Πανεπιστημίων με την αγορά= Τα συμπλέγματα από το 1975. Η λύση; απομάκρυνση των πολιτικών παρατάξεων από τα πανεπιστήμια. Συνδικαλισμός με κοινά ψηφοδέλτια και άμεση εκπροσώπηση. Πολιτικό κόστος για τα κόμματα. Ας αποκτήσουμε και μερικά θαυμαστικά, δεν είναι κακό...
Άρση μονιμότητας πανεπιστημιακών δασκάλων= Ελάχιστοι καθηγητές παράγουν έργο. Η λύση; Να τους επιτρέπεται η εμπλοκή τους στον ιδιωτικό τομέα, αλλά χωρίς τη μονιμότητα. Αυτό θα αφήσει χώρο για νέους καθηγητές πανεπιστημίου και όσοι δεν προάγουν την έρευνα θα μπουν με την αξία τους στην αγορά. Η άρση μονιμότητας σημαίνει η κρίση για βαθμίδα (λέκτορας, επίκουρος, αναπληρωτής, καθηγητής) να γίνεται από εξωτερικό φορέα. Αν δεν υπάρχει προοπτική αγοράς σε αντικείμενα όπως η ιστορία, κρίση με ακαδημαϊκά κριτήρια μόνο.
Στήριξη της επιχειρηματικότητας από την δευτεροβάθμια εκπαίδευση= Ο Έλληνας μεγαλώνει για να διοριστεί. Η λύση; Προώθηση της αυτοαπασχόλησης αφενός και της συνεργασίας αφετέρου με την προώθηση της επιχειρηματικότητας. Οι εκπαιδευόμενοι να μάθουν να συνεργάζονται μεταξύ τους, χωρίς να τους έχει μπει στο μυαλό το δημόσιο ή ότι δεν έχουμε ανάγκη τον άλλον. Η διαδικασία για αυτά είναι γνωστή από gurus όπως ο Drucker και υπάρχουν αρκετά ευρωπαϊκά μοντέλα ήδη.
Δημιουργία δικτύων αντίστοιχων του εξωτερικού με επίκεντρο τον τουριστικό κλάδο. Δυστυχώς το ελληνικό τουριστικό προϊόν έχει κάνει τον κύκλο του και πρέπει να επανατοποθετηθεί. Η λύση; Σωστή εκπαίδευση και ΜΚΤ και να στηθούν στρατηγικά υποστηρικτικές υπηρεσίες (εκπαίδευση, τεχνολογία, διαμονή, διαφήμιση, εξαγωγές, φιλοξενία, mkt, management, κτλ) Οι Έλληνες θα μπορούσαν να δουλεύουν 8 μήνες το χρόνο πουλώντας φιλοξενία. Αλλά δεν υπάρχει ούτε ΑΕΙ με τουριστικό αντικείμενο, μόνο ΤΕΙ και masters.
Σχόλια