Θυμόμαστε Ελλάδα

Η ιστορία των προγόνων μου, των ιθαγενών Ελλήνων, των παππούδων μου, των βιβλίων που έχω διαβάσει, με δίδαξαν κάποια πράγματα που πρέπει σήμερα να δω ταινίες όπως οι "300" να τα θυμηθώ, ή και να τα ξανα-μάθω ακόμα... Αλλά ας κάνω πιο προσιτό και πιο σαφές αυτό που θέλω να πω με μια άλλη προσωπική ιστορία.

Τον Ιούλιο του 2004 ήμουν στην Κρήτη, στα Χανιά για να παρακολουθήσω ένα Summer school, το IIPES. Συμμαθητές μου ήταν παιδιά από όλο τον κόσμο, Αμερικανοί και Άραβες, Εβραίοι και Τούρκοι, Σέρβοι και Κροάτες... Την 1η-2η ημέρα, όπου ακόμα γνωριζόμασταν, ο Έρικ, ένα πραγματικά μορφωμένο παιδί από τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, όταν συστηθήκαμε,  (να σημειώσω ότι είχαμε λίστες συμμετεχόντων ήδη) είχαμε τον εξής διάλογο, στα αγγλικά φυσικά:

-"Εσύ είσαι ο Θεμιστοκλής;" κοιτώντας με εκστασιασμένος.
-"Ναι" του απαντάω με χαμόγελο. "Γιατί"; συνεχίζοντας με φανερή περιέργεια.
-"Ήθελα πολύ να γνωρίσω αυτόν που έχει το όνομα του ανθρώπου που έσωσε το δυτικό πολιτισμό", μου απάντησε με ικανοποίηση και ένα περήφανο χαμόγελο, σαν να περίμενε καιρό να το πει αυτό κάπου.

Είναι μερικοί διάλογοι που σαν να σου φωτίζουν το μυαλό κάποιες στιγμές, λίγες δυστυχώς, θα έπρεπε να το ζούμε συχνότερα αυτό. Ο νοών νοείτω για τον προαναφερθέντα διάλογο, δε θα εξάρω την αρχαία ελληνική ιστορία μπλα μπλα μπλα πάλι, αλλά θα έρθω στο σήμερα. Στο χθες συγκεκριμένα.

Όπως έλεγα στην αρχή λοιπόν, βλέποντας την ταινία  οι "300", ενώ παράλληλα σκεφτόμουν γιατί η Σπάρτη δεν βάζει ένα Λ για brand της ως προορισμός και άλλες σαχλαμάρες του μάρκετινγκ, συγκράτησα κάποια νοήματα της ταινίας. Οι Έλληνες υπερασπίζονται το δίκαιο και την τιμή, το δίκαιο εναντίον του άδικου, οι πολλοί με τους λίγους. Οι Έλληνες δεν δωροδοκούνται, οι άλλοι ζούνε και είναι σκλάβοι, οι Έλληνες είμαστε ελεύθεροι και πεθαίνουμε ελεύθεροι, ακόμα και στη μάχη.

Αν έχουμε κάτι που μας χαρακτηρίζει ως "Έλληνες" είναι θέλοντας και μή- η ιστορία μας. Δε θα αρχίσω πάλι να λέω τα κλασσικά, αλλά ένα ακόμα πράγμα που μου έκανε εντύπωση στη ΝΥ είναι ότι οι Αμερικάνοι ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ. Έχουν μία ιστορία 200 χρόνων και κάνουν τα πάντα να μην τη ξεχάσουν, την πιστεύουν και τη θεωρούν θεμέλιο λίθο της κοινωνίας τους. Αν είχαν 3000 ετών, θα είχαν τρελαθεί, το μόνο βέβαιο (από τη χαρά τους πάντα). Και όχι μόνο αυτό, αλλά τιμούν περισσότερο τη δική ΜΑΣ ιστορία, από όσο το κάνουμε εμείς, αφού εμείς τα θεωρούμε δεδομένα και σε εκδρομές με ξένους τους τα λέμε για να επιβεβαιωθούμε (είμαι σίγουρος ότι όλοι μας το έχουμε κάνει), και είμαι ΒΕΒΑΙΟΣ ότι αυτοί τα γνωρίζουν καλύτερα από εμάς....

Εμείς δυστυχώς ξεχνάμε. Την πραγματική ιστορία μας, αφού προσπαθούν να μας υποδουλώσουν αποκόπτοντας μας από τις πανάρχαιες και πανανθρώπινες αξίες μας, όπως ο Ολυμπισμός. Και εξηγείται γιατί έχουν εκπέσει όλα παγκοσμίως. Οι Έλληνες δεν κάνουν αυτό που έκαναν πάντα, να δημιουργούν πολιτισμό, ιδέες. Η ελληνική κοινωνία έχει εκπέσει και μόνο συνδεόμενη πάλι με το παρελθόν της θα επανέλθει. Το έχει ξανακάνει. Εκεί είναι το νόημα. Το δικό μας, και μάλλον και το παγκόσμιο. Αλλιώς δε θα μελετούσαν αυτή την ιστορία σε όλα τα σχολεία, τα μουσεία και τα πανεπιστήμια του κόσμου. Ας σταματήσουμε να γκρινιάζουμε λοιπόν και ας συνέλθουμε.

Στην τελική αναρωτιέμαι εάν πολεμούσαμε για 3000 ολόκληρα χρόνια για την ελευθερία μας, για να μας υποδουλώσουν 300 επί 300 μαλάκες μέσα σε 200;
Ε, ποτέ.

Σχόλια