Ευρώπη στα χαρτιά, αλλά αλλού γεωγραφικά


Υπάρχουν περιοχές σε άλλη χώρα που ανήκουν σε μία άλλη; Φυσικά. Ναι αλλά στην Ευρώπη; Φυσικότατα. 

Κύπρος, αλλά Βρετανικές κτήσεις: Ακρωτήρι και Δεκέλεια 
Με τις Συμφωνίες της Ζυρίχης και Λονδίνου έγινε η ανακήρυξη του ανεξάρτητου κράτους της Κύπρου, η οποία ως τότε ήταν αποικία της Μεγάλης Βρετανίας. Στις συνθήκες αυτές δυο περιοχές, η Δεκέλεια και το Ακρωτήρι, εξαιρέθηκαν ρητά από την ανεξαρτησία και δεν συμπεριλήφθηκαν στο νέο κράτος. Έτσι εξακολουθούν να αποτελούν βρετανικό έδαφος. Η Αγγλία τις ήθελε λόγω της γεωστρατηγικής τους θέσης (κοντά στη Μέση Ανατολή) κυρίως για στρατιωτικές βάσεις, εν τούτοις διατηρεί σ' αυτές και πολιτικά δικαστήριαπολιτική αστυνομία και τελωνείο.
Το Ακρωτήρι είναι χωριό αλλά και περιοχή της Κύπρου στο νοτιότερο άκρο του νησιού κοντά στην πόλη της Λεμεσού. Η περιοχή του Ακρωτηρίου αποτελεί στρατιωτική βάση. Οι Βρετανικές στρατιωτικές βάσεις της Κύπρου είναι κυρίαρχες στρατιωτικές βάσεις και βρίσκονται στις περιοχές Ακρωτηρίου και Δεκέλειας. Έχουν εγκαθιδρυθεί με την συμφωνία εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας του 1959.


Γιβραλτάρ 

Το Γιβραλτάρ (Αγγλικά: Gibraltar, στα Ισπανικά προφέρεται Χιμπραλτάρ) είναι μια μικρή βραχώδης χερσόνησος έκτασης περίπου 6,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων στο νότιο μέρος της Ιβηρικής Χερσονήσου και συγκεκριμένα της Ανδαλουσίας, 14 ναυτικά μίλια βορειοανατολικά της άκρας Ταρίφης (νότια εσχατιά της Ευρώπης), που αποτελεί όμως υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου. Στο σημείο εκείνο, γνωστό και ως στενό του Γιβραλτάρ, ενώνονται η Μεσόγειος Θάλασσα με τον Ατλαντικό Ωκεανό, αποτελώντας έτσι τη δυτική κλείδα - στόμιο της λεκάνης της Μεσογείου. Το Γιβραλτάρ εκτείνεται σε μήκος 2,5 μιλίων από Βορρά προς Νότο και πλάτους 3/4 του μιλίου, είναι δε η Τζιμπιλτέρα ή Τζιμπεράλτα στη κοινή γλώσσα των Ελλήνων ναυτικών. Έχει πληθυσμό 28.034 κατοίκους (κατατάσσεται 210ο στον κόσμο) με βάση εκτιμήσεις για τον Ιούλιο του 2009.[1]
Λόγω της προνομιακής του γεωγραφικής θέσης και της στρατηγικής του σημασίας για τον έλεγχο της ναυσιπλοΐας, το Γιβραλτάρ αποτέλεσε επί πολλούς αιώνες σημείο έντονων αντιπαραθέσεων. Το αρχικό όνομα ήταν «βράχος του Ταρίκ» (Gibr al-Ţāriq), ή «όρος του Ταρίκ» (Αραβικά: جبل طارق, Jabal Ţāriq) από τον Jebel Tarik που το κατέλαβε το 711. Αργότερα κατελήφθη από τους Ισπανούς της Γρανάδας το 1462 και τελικά κατελήφθη από τον Βρετανό ναύαρχο Sir George Rooke στις 24 Ιουλίου 1704 και που τελικά προσαρτήθηκε στην Αγγλία κατά τη διάρκεια του Πολέμου για την Ισπανική Διαδοχή. Η βρετανική κυριαρχία αναγνωρίσθηκε από την Συνθήκη της Ουτρέχτης το 1713 την οποία και ακολούθησαν οι Συνθήκες των Παρισίων 1763 και τωνΒερσαλιών 1783.
Σήμερα είναι ένα από τα τελευταία απομεινάρια της αλυσίδας των βρετανικών κτήσεων που διασφάλιζαν τη θαλάσσια πρόσβαση προς τις Ινδίες. Το 1969 η Ισπανία έκλεισε τα σύνορα με το Γιβραλτάρ ζητώντας την επιστροφή του από το Ηνωμένο Βασίλειο μετά από δημοψήφισμα που ζήτησε ο ΟΗΕ για την ανεξαρτησία ή υπαγωγή του στην Ισπανία. Σύμφωνα με το αποτέλεσμα εκείνου του δημοψηφίσματος (10 Σεπτεμβρίου 1967), από τους 12.762 που ψήφισαν, οι 12.138 τάχθηκαν υπέρ της συνέχισης της σύνδεσης με τη Βρετανία, ενώ μόλις 44 υπέρ της υπαγωγής του Γιβραλτάρ στην Ισπανία. Ωστόσο, στις 15 Δεκεμβρίου 1982 με απόφαση του Βασιλιά της Ισπανίας Χουάν Κάρλος τα σύνορα ξανάνοιξαν μετά από 13 χρόνια. Με νεότερη ακόμη συμφωνία, η οποία υπογράφτηκε τον Νοέμβριο του 1984 στις Βρυξέλλες, τα σύνορα από τις 5 Φεβρουαρίου 1985παραμένουν συνέχεια ανοικτά (fully opened).
Όμως το αίτημα της Ισπανίας δεν έχει αποσυρθεί.


Νορβηγικές κτήσεις: Νήσοι Φερόες 
Τα Νησιά Φερόες ή Φαιρόες (Faroe islands ή Færøerne ή Føroyar),που σημαίνει Νησιά των Προβάτων, είναι ένα σύμπλεγμα 18 νησιών, (17 κατοικήσιμα), που αποτελούν ομώνυμο αρχιπέλαγος στον βόρειοΑτλαντικό Ωκεανό ανάμεσα στην Σκωτία, την Νορβηγία και την Ισλανδία με συνολική έκταση 1.399 τ.χλμ. και πληθυσμό 48.856 κατοίκους, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009.[1] Η εθνική εορτή εορτάζεται στις 29 Ιουλίου.


Αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ


Το Αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ (νορβ.Svalbard, προφέρεται Σφάλμπαρντ, πλήρης ονομασία: Σβάλμπαρντ και Γιαν Μαγιέν[1]) ή νήσοι Σπιτσβέργης, βρίσκεται στον Αρκτικό Ωκεανό, βόρεια της ηπειρωτικής Ευρώπης, στα μισά περίπου της απόστασης ανάμεσα στη Νορβηγία και τον Βόρειο Πόλο. Αποτελείται από μια ομάδα επτά κύριων νησιών που βρίσκονται σε μια έκταση ανάμεσα σε γεωγραφικό πλάτος 75° ως 81°Β και γεωγραφικό μήκος 10° ως 35°Α. Το αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ αποτελεί το βορειότερο κομμάτι του Βασιλείου της Νορβηγίας, σύμφωνα με συνθήκη του 1925. Τρία μόνο νησιά κατοικούνται και ο μεγαλύτερος οικισμός/πρωτεύουσα είναι το Λογκγέαρμπγεν (Longyearbyen) στο νησί Σπιτσβέργη.
Η συνολική έκταση των νησιών του αρχιπελάγους αυτού είναι περίπου 62.000 τετ.χλμ και ο πληθυσμός τους (1981) περίπου 22.500. Στη περιοχή αυτή υπάρχουν πολλά ανθρακωρυχεία. Στο αρχιπέλαγος υπάγεται και η νήσος Μπγιορνόγια που βρίσκεται νοτιότερα.
Στο αρχιπέλαγος καταγράφηκε στις 21 Φεβρουαρίου του 2008 η μεγαλύτερη σεισμική δόνηση που έχει σημειωθεί[2]στην ιστορία της Νορβηγίας, μεγέθους 6,2 βαθμών στην κλίμακα Ρίχτερ.

Ατλαντικός, αλλά Πορτογαλία: Αζόρες
Οι Αζόρες (Πορτογαλικά: Açores, Νησιά των Γυπών) είναι ομάδα νησιών της Πορτογαλίας και αποτελούν τοδυτικότερο σημείο της Ευρωπαϊκής ηπείρου. Έχουν έκταση 2.335 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό242.000 κατοίκους. Τα 9 κυρίως νησιά που αποτελούν τις Aζόρες βρίσκονται στο βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό και είναι τα νησιά Σάντα ΜαρίαΣάο ΜιγκέλΦαϊάλΦλόρεςΚόρβοΣάο ΖόρζεΤερσέιραΠίκο και Γκρασιόσα. Είναι ηφαιστειογενή νησιά με συχνούς σεισμούς, κλίμα υγρό και θερμό με μέση ετήσια θερμοκρασία τους 18οC.

Η Μαδέρα (Πορτογαλικά: Madeira, προφέρεται Μαδέιρα) είναι ομάδα νήσων στον Ατλαντικό Ωκεανό που ανήκουν στην Πορτογαλία. Είναι δημοφιλής προορισμός για τους τουρίστες καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, ενώ τα νησιά είναι φημισμένα παγκοσμίως για το κρασί της Μαδέρας.
Η Μαδέρα, γνωστή αρχικά στους Ρωμαίους ως «Πορφυρά νησιά», ανακαλύφθηκε εκ νέου (τυχαία) από τους Πορτογάλους ναυτικούς και προσαρτήθηκε στην Πορτογαλία το 1418. Από αυτήν την περίοδο ήταν μια αυτόνομη περιοχή της Πορτογαλίας. Η Μαδέρα και το Πόρτο Σάντο είναι τα μόνα κατοικημένα νησιά. Αυτά τα νησιά είναι ένα πορτογαλικό αυτόνομο αρχιπέλαγος στο βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό.
Η Μαδέρα βρίσκεται βόρεια των Καναρίων Νήσων και αρκετά μίλια δυτικά του Μαρόκου. Το κλίμα των νησιών είναι υποτροπικό, κυρίως όμως υγρού ωκεάνιου τύπου, και επηρεάζεται από το θερμό ρεύμα του Κόλπου(Gulf stream). Η βλάστηση των νησιών είναι πλούσια συμπεριλαμβανομένου και ενός είδους δάφνης που σχηματίζει μάλιστα και ολόκληρα δάση.


Νότια Αμερική, αλλά Γαλλική κτήση: Γουαδελούπη
Η Γουαδελούπη είναι ένα αρχιπέλαγος στην ανατολική Καραϊβική Θάλασσα με έκταση 1.628 km² και πληθυσμό 448.713 κατοίκους. Είναι υπερπόντιο διαμέρισμα της Γαλλίας, στην οποία ανήκει από το 1635. Το όνομα της πρωτεύουσας είναι Μπας-Τερ
Η Γαλλική Γουιάνα είναι υπερπόντιο διαμέρισμα της Γαλλίας με έκταση 83.534 km², μήκος ακτών 380 χιλιόμετρα και πληθυσμό 229.000 κατοίκους. Η Γουιάνα είναι μία σχετικά πεδινή περιοχή με υψηλότερο σημείο το Μπελβιού ντε λ' Ινινί, (851 μ.). Το όνομα της πρωτεύουσας είναι Καγιέν. Η Γαλλική Γουιάνα, ως τμήμα της Γαλλίας, είναι μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το μεγαλύτερο εκτός της ηπειρωτικής Ευρώπης. Το νόμισμα της είναι το Ευρώ.

Η Μαρτινίκα (ή Μαρτινίκη) (γαλλικά: Martinique) είναι ένα νησί με έκταση 1.100 km², μεταξύ της Καραϊβικής Θάλασσας και του Ατλαντικού Ωκεανού. Είναι ένα υπερπόντιο διαμέρισμα (département d'outre-mer, ή DOM) της Γαλλίας, και επίσης μια από τις 26 περιφέρειες της Γαλλίας (ως région d'outre-mer) και αναπόσπαστο μέρος της χώρας. Αποικίσθηκε από την Γαλλία το 1635, και από τότε παρέμεινε Γαλλική κτήση εκτός από τρεις σύντομες περιόδους ξένης κατοχής.


Ινδικός Ωκεανός: Ρεινιόν και Μαγιότ (Γαλλία) 
Η Ρεϊνιόν (γαλλικά Réunion ή επίσημα La Réunion, αρχαιότερη ονομασία Île Bourbon) είναι ηφαιστειογενές νησί στον Ινδικό Ωκεανό, ανατολικά της Μαδαγασκάρης και νοτιοδυτικά του Μαυρίκιου. Έχει πρωτεύουσα τοΣαν Ντενί. Αποτελεί υπερπόντιο διαμέρισμα της Γαλλίας από το 1946. Είναι επίσης η πιο απομακρυσμένη περιοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχει ως νόμισμα το ευρώ

H Μαγιότ (γαλλικά: Mayotte στη γλώσσα Σιμαορέ: Maore, στη γλώσσα Κιμπούσι: Mahori), επίσημα Υπερπόντιο διαμέρισμα της Μαγιότ είναι υπερπόντιο διαμέρισμα της Γαλλίας με έκταση 376km² και πληθυσμό 194.000 (εκτ. 2009). Η πρωτεύουσα της νήσου είναι το Μαμουτζού. Αποτελείται από ένα κύριο νησί, την Γκραν Τερ Grande-Terre (ή Mahoré), ένα μικρότερο νησί,το Petite-Terre (ή Pamanzi) και πολλές άλλες νησίδες γύρω από αυτά τα δυο. Το μήκος των ακτών του νησιού είναι 185 km ενώ το υψηλότερο σημείο του είναι η Κορυφή Μπεναρά στα 660 m.

Σχόλια