[Ακολουθεί πολιτική διαφήμιση: για να μπεις στο πνεύμα είχα γράψει παλιά μερικά ποστς για το μάρκετινγκ (για τις αγορές, το μάρκετινγκ κ το Σωκράτη, για το μάρκετινγκ και τη χωριάτικη, τον ήρωα τουρίστα -επισκέπτη της χώρας μας και άλλο ένα για το χιώτικο εμπορικό δίκτυο)]. Σταθερός στις αξίες μου λέω να γράψω το επόμενο ποστ για την ανάγκη για ποζίτιονινγκ, ελληνιστί positioning ή τοποθέτηση.
Σαφώς το πρωταρχικό πρόβλημα (μας) είναι η απώλεια του ενστίκτου της αγοράς που έχει ως τελικό στόχο την πώληση. Θεωρώ ότι είναι μάλλον ένα ψυχολογικό κίνητρο που σχετίζεται με ένα είδος ικανοποίησης ή νίκης, όπως του σκόρερ στο ποδόσφαιρο, μη ξεχνάμε ότι "βάζω γκολ" = goal = στόχος. Θέμα ανθρώπων δηλαδή.
Πολλοί θεωρούν ότι ο τουρισμό θα μας σώσει. Ο τουρισμός ξεκίνησε στην Αρχαία Ελλάδα από όσους ταξίδευαν για να δουν άλλες περιοχές (δεν υπήρχαν χώρες). Από τότε εξελίχθηκε κ έχει μετατραπεί σε αυτό που λέμε σήμερα Υπηρεσίες. Άρα από απλή περιήγηση πήγαμε στις οργανωμένες υπηρεσίες που αγοράζει κάποιος στον τόπο παραμονής. Σήμερα (2013) φτάσαμε στο σημείο ο δυνητικός επισκέπτης να εξετάζει τις οργανωμένες υπηρεσίες ΠΡΩΤΑ κ ΜΕΤΑ να αποφασίζει το ΠΟΥ θα πάει. Αν το καλοσκεφτείς, αλλάζει ο κλάδος γιατί δεν πάμε στο μάρκετινγκ ΤΟΠΟΥ αλλά στο μάρκετινγκ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ τόπου. Αλλά εγώ δεν είμαι ειδικός σε αυτά, το σίγουρο είναι αν δεν έχεις υπηρεσίες δεν έχεις τουρισμό.
Ντάξει ότι έχουμε φιλοξενία έχουμε, αλλά η φιλοξενία δεν είναι υπηρεσία, είναι ιδιότητα. Στις υπηρεσίες χάσκουμε. Το ελληνικό μοντέλο (αράζω στο μαγαζί κ περιμένω τον πελάτη να μπει μέσα) αρκούσε προ κρίσης. Σήμερα πρέπει να βγάλουμε τα σπασμένα. Για αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πάμε στις αγορές ΕΞΩ κ να πουλήσουμε τα προϊόντα μας. Για να γίνει αυτό πρέπει να προϊόντα να φτάσουν στο ράφι (=διανομή). Δεν είναι θέμα ούτε ποιότητας προϊόντων (μια χαρά είναι το λάδι σου φίλε μου) ούτε δικό μας είναι θέμα ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ (πρέπει να μου πεις τι σκατά μπορώ να κάνω με το λάδι σου ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΞΕΡΩ, δεν το είχα στον κήπο μου!!!). Κ δεν την έχουμε τη γαμημένη τη γνώση τώρα, πώς να το κάνουμε ξεστραβώσου να σου πει κάποιος που ξέρει τι είναι.
Αν δεις ένα παράδειγμα πάλι δικό μας για το πόσο λάθος το βλέπουμε δες το Greek breakfast που θέλουν να το λανσάρουν παντού (δε λέω άλλα..). Όπως είπε κ ο φίλος δε θα δεις καμία γιαγιά ή παππού να τρώει πρωινό εκτός από καφέ με μπισκότο ή πίτα συν το τσιγάρο. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ άλλο Ελληνικό πρωινό. Εδώ όμως λυσσάμε ντε και καλά να το οργανώσουμε. Αφού δεν υπάρχει τι να οργανώσεις;
Ο καθηγητής μου ο Κονδύλης είχε πει ότι όταν ένα σύστημα καταρρέει, καταρρέει συνολικά. Έτσι κ εμείς θεωρώ ότι καταρρεύσαμε επειδή χάσαμε την επιθέτικότητα (οι αγγλοσάξωνες το λένε ανταγωνιστικότητα) μας παντού. Ενώ κάποτε ο Έλληνας γύριζε κ μύριζε, μετά μαζεύτηκε πίσω από ένα γραφείο του δημοσίου να χτυπάει σφραγίδες. Φυσιο-λογικά ήρθε η κατάρρευση*.
Τελικά πάλι καταλήγεις ότι πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία κ από τη νοοτροπία του Καραγκούνη να πάμε στη νοοτροπία του Μέσσι (που τόσο μελετάμε την Αργεντινή). Χωρίς να μας φταίνε οι άλλοι, ας δούμε πρώτα εμάς κ τότε μπορούμε να παίξουμε σε διεθνές πρωτάθλημα. Κ μην πας μακριά, πήγαινε δίπλα. Τώρα αν θέλουμε Κολοκοτρώνη πάλι για να ξαναγίνουμε κοσμοπολίτες, θα δείξει. Πάντως κάποιοι ξεκινήσαν ήδη το αντάρτικο (και οι φιλέλληνες ήταν πάντα εκεί).
Τελικά μόνο για positioning δεν έγραψα.
*όπως θα έρθει κ η άνοδος, ο κύκλος γυρίζει πάντα
Σαφώς το πρωταρχικό πρόβλημα (μας) είναι η απώλεια του ενστίκτου της αγοράς που έχει ως τελικό στόχο την πώληση. Θεωρώ ότι είναι μάλλον ένα ψυχολογικό κίνητρο που σχετίζεται με ένα είδος ικανοποίησης ή νίκης, όπως του σκόρερ στο ποδόσφαιρο, μη ξεχνάμε ότι "βάζω γκολ" = goal = στόχος. Θέμα ανθρώπων δηλαδή.
Πολλοί θεωρούν ότι ο τουρισμό θα μας σώσει. Ο τουρισμός ξεκίνησε στην Αρχαία Ελλάδα από όσους ταξίδευαν για να δουν άλλες περιοχές (δεν υπήρχαν χώρες). Από τότε εξελίχθηκε κ έχει μετατραπεί σε αυτό που λέμε σήμερα Υπηρεσίες. Άρα από απλή περιήγηση πήγαμε στις οργανωμένες υπηρεσίες που αγοράζει κάποιος στον τόπο παραμονής. Σήμερα (2013) φτάσαμε στο σημείο ο δυνητικός επισκέπτης να εξετάζει τις οργανωμένες υπηρεσίες ΠΡΩΤΑ κ ΜΕΤΑ να αποφασίζει το ΠΟΥ θα πάει. Αν το καλοσκεφτείς, αλλάζει ο κλάδος γιατί δεν πάμε στο μάρκετινγκ ΤΟΠΟΥ αλλά στο μάρκετινγκ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ τόπου. Αλλά εγώ δεν είμαι ειδικός σε αυτά, το σίγουρο είναι αν δεν έχεις υπηρεσίες δεν έχεις τουρισμό.
Ντάξει ότι έχουμε φιλοξενία έχουμε, αλλά η φιλοξενία δεν είναι υπηρεσία, είναι ιδιότητα. Στις υπηρεσίες χάσκουμε. Το ελληνικό μοντέλο (αράζω στο μαγαζί κ περιμένω τον πελάτη να μπει μέσα) αρκούσε προ κρίσης. Σήμερα πρέπει να βγάλουμε τα σπασμένα. Για αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πάμε στις αγορές ΕΞΩ κ να πουλήσουμε τα προϊόντα μας. Για να γίνει αυτό πρέπει να προϊόντα να φτάσουν στο ράφι (=διανομή). Δεν είναι θέμα ούτε ποιότητας προϊόντων (μια χαρά είναι το λάδι σου φίλε μου) ούτε δικό μας είναι θέμα ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ (πρέπει να μου πεις τι σκατά μπορώ να κάνω με το λάδι σου ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΞΕΡΩ, δεν το είχα στον κήπο μου!!!). Κ δεν την έχουμε τη γαμημένη τη γνώση τώρα, πώς να το κάνουμε ξεστραβώσου να σου πει κάποιος που ξέρει τι είναι.
 |
| Γερμανοί στην Ανάφη απολαμβάνουν το ελληνικό πρωινό |
 |
| Άσε ρε Μέσσι τώρα |
Τελικά πάλι καταλήγεις ότι πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία κ από τη νοοτροπία του Καραγκούνη να πάμε στη νοοτροπία του Μέσσι (που τόσο μελετάμε την Αργεντινή). Χωρίς να μας φταίνε οι άλλοι, ας δούμε πρώτα εμάς κ τότε μπορούμε να παίξουμε σε διεθνές πρωτάθλημα. Κ μην πας μακριά, πήγαινε δίπλα. Τώρα αν θέλουμε Κολοκοτρώνη πάλι για να ξαναγίνουμε κοσμοπολίτες, θα δείξει. Πάντως κάποιοι ξεκινήσαν ήδη το αντάρτικο (και οι φιλέλληνες ήταν πάντα εκεί).
Τελικά μόνο για positioning δεν έγραψα.
*όπως θα έρθει κ η άνοδος, ο κύκλος γυρίζει πάντα
Σχόλια