Πόντιοι και Ελλάδα 1916-σήμερα

Εισαγωγή 

Μετά τους Βαλκανικούς βρισκόμαστε στον Πρώτο Παγκόσμιο, κατά τη διάρκεια του οποίου έγινε η ουσιαστική η διάλυση της Τουρκίας με τη Συνθήκη των Σεβρών
χάρτης της συνθήκης των Σεβρών
(με την οποία ουσιαστικά οι Βρετανοί απέκτησαν τον έλεγχο των γερμανικών επιχειρήσεων έως τότε στην περιοχή), όπου σε εμάς έδωσαν την Ανατολική Θράκη και τη Σμύρνη και με την οποία οι Μεγάλες Δυνάμεις (φοβερή έκφραση) διαίρεσαν την Τουρκία. Και αν δεν υπήρχε ο Κεμάλ ίσως να μην υπήρχε και Τουρκία.
Μετά από τη Συνθήκη των Σεβρών ο Βενιζέλος έχασε τις εκλογές και οι ανίκανοι διάδοχοι με την προώθησή τους πέραν της γραμμής Σμύρνης, φτάσαμε στην Καταστροφή της Σμύρνης το 1922. Αλλά θα αναφερθώ στην ακριβώς ενδιάμεση περίοδο και στους Έλληνες που έχασαν τις πατρίδες τους, τους Πόντιους.

Πόντος 1916 
τα στατιστικά των πληθυσμών στην
 Τουρκία το 1914,
με ελληνικό πληθυσμό 1,8 εκ
Τον Απρίλη του 1916 ο ρωσικός στρατός μπαίνει στην Τραπεζούντα, στο πλαίσιο της ρωσικής Εκστρατείας του Καυκάσου, τον οποίο οι Έλληνες υποδέχονται ως απελευθερωτή, νικώντας τον τουρκικό στρατό και απωθώντας (οι Ρώσοι) όλο το μουσουλμανικό στοιχείο από την πόλη. Η Τραπεζούντα, στο δρόμο του μεταξιού, πλούσια πόλη. Οι ρώσοι παρέμειναν ΕΩΣ το 1917, με την Επανάσταση των Μπολσεβίκων, όπου ο ρωσικός στρατός αποσύρθηκε για να λάβει μέρος στον εμφύλιο στη Ρωσία.

Η δημοκρατία του Πόντου 
χάρτης της μετακίνησης
πληθυσμών έως το 1925
Από το 1917 έως το 1923 που οι Πόντιοι έφυγαν για την Ελλάδα, το 1917 ανακηρύχθηκε η Δημοκρατία του Πόντου από το Χρύσανθο (μετέπειτα αρχιεπίσκοπο το 1938, αρνούμενο να συνεργαστεί με τους Γερμανούς και την κυβέρνηση Τσολάκογλου), σε συνεργασία και με τους Αρμένιους. Το 1919 στο Παρίσι ο Χρύσανθος πρότεινε τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους στο Παρίσι, αλλά κανείς δεν το υποστήριξε, ούτε στην Ελλάδα και πολύ λογικό καθώς κανείς δεν ήθελε δυνατή Ελλάδα.

Από τη στιγμή που έφυγαν οι Ρώσοι από την περιοχή του Πόντου και του Καυκάσου, οι Τούρκοι έως τη συμφωνία της ανταλλαγής πληθυσμών ξεκίνησαν τον πόλεμο εναντίον των ελληνικών- ορθόδοξων πληθυσμών (λογικό) και έτσι σχηματίστηκε το αντάρτικο του Πόντου, αντίσταση που κράτησε ως το 1923.
 Έως σήμερα παρέμεινε ελάχιστος πληθυσμός εκεί . Διαφωτιστικό το βίντεο των Φακέλων του Παπαχελά.


και σχετική ομιλία του ιστορικού Βλάση Αγτζίδη και ένα βιβλίο του εδώ 

Ο Στάλιν και οι διώξεις εναντίον των Ελλήνων (1937-1951) 
Αρχικά το 1937-38 οι ελληνικοί πληθυσμοί διώχτηκαν από τη Μαριούπολη και την Κριμαία (σημερινή Ουκρανία). Τις διώξεις σταμάτησε ο ΒΠ πόλεμος. Το 1942 πάλι διώχτηκαν στη Σιβηρία. Μετά το 1948, το 1949 εκτοπίστηκαν 17.000 Έλληνες της Γεωργίας και 41.000 συνολικά από τη Μαύρη Θάλασσα στο Καζακστάν και του Ουζμπεκιστάν. Πίνακα με τους πληθυσμούς έχει η wikipedia, οι ελληνικοί πληθυσμοί από τον Καύκασο εκδιώχτηκαν και από τους Ρώσους και από τους Τούρκους.

Εκτός Πόντου 
Οι Έλληνες της Τραπεζούντας που ήρθαν Ελλάδα και οι Έλληνες που παρέμειναν μακριά από την πατρίδα, όπως στην Τσάλκα της Γεωργίας, στο Βατούμι, το Σοχούμι, στο Καζακστάν και στο Ουζμπεκιστάν, στην Μαριούπολη της Ουκρανίας και αλλού. Μύθοι, από τους Αργοναύτες, το κρασί (το γεωργιανό κρασί (η λέξη κρασί είναι μεταγενέστερη) βίνουμ- οίνος- wine- ) ο πολιτισμός, είναι στοιχεία που συνδέουν τους Έλληνες με τη Μεσόγειο και τον Καύκασο, εξάλλου πάντα αυτό ήταν η ελληνική γη, το πέρασμα των πολιτισμών.

Ποιοι είναι οι Έλληνες του Πόντου και του Καυκάσου σήμερα
Συνδετικό σημείο η γλώσσα. Rumca η διάλεκτος όπως επιβιώνει σήμερα και το όνομά των κοινοτήτων Ουρούμ- από το Ρωμιοί- μιλώντας την τουρκική αλλά παραμένοντας χριστιανοί ορθόδοξοι. Να μην αναφερθώ στους χορούς των ποντίων που διατήρησαν τόσα χρόνια, και με τούρκικα ονόματα ακόμα.
Στην Ελλάδα δυστυχώς τους λέμε Ρωσοπόντιους κακώς, άλλοι Καυκάσιους.. μπέρδεμα. Ένα πολύ εδώ. Η ουσία είναι ότι όλοι αυτοί είναι απόγονοι ελληνικών πληθυσμών, μελών κοινοτήτων εκτός Ελλάδος. Και πόσοι άλλοι υπάρχουν που δεν τους γνωρίζουμε, όπως τους Τουρκοκρητικούς, τους Έλληνες της Κρήτης δηλαδή που έγιναν μουσουλμάνοι και αντηλλάχθησαν και αυτοί το 1923.
χάρτης τουρκικών χορών: ζειμπέκικο,
τσιφτετέλι, καρσιλαμάς, χαλάι, χορόν... δε λέω το κότσαρι
καλό άρθρο

Οι πόντιοι που ήρθαν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα από την πρώην Σοβιετική Ένωση υπολογίζονται γύρω στις 150.000 και εξακολουθούν να έρχονται με ρυθμούς όμως πολύ πιο αργούς πλέον. Γύρω στις 22.000 απ' αυτούς φιλοξενήθηκαν στα κέντρα υποδοχής. Το πρόγραμμα χρηματοδότησης αυτών των κέντρων έχει πλέον σταματήσει και όλα τα κέντρα έχουν κλείσει.


Επίλογος

Αν δεν ήταν ο ποντιακός πληθυσμός, ειδικά στη βόρεια Ελλάδα δε θα υπήρχε τόσο έντονο το ελληνικό στοιχείο που υπάρχει σήμερα. Και φυσικά αυτοί οι πληθυσμοί που ήρθαν από την Ασία στην Ελλάδα ήταν κοσμοπολίτες και όχι τόσο κλειστοί και εσωστρεφείς όσοι οι ελληνικοί πληθυσμοί που ζούσαν έως τότε στην Ελλάδα. 
Επίσης είναι ολοφάνερο πόσο κοντά ήταν οι Έλληνες και οι Τούρκοι 100 χρόνια πριν και πόσο κράτη όπως η Γερμανία και η Βρετανία (φανερά τουλάχιστον) τους χρησιμοποίησαν για δικούς τους στόχους, οικονομικούς. 

Η ουσία είναι ότι οι Πόντιοι σήμερα είναι η πιο οργανωμένη κοινωνία μέσα στην Ελληνική κοινωνία, με τις διχόνοιες της και αυτή βέβαια, κρατάει όλα τα έθιμα και τις παραδόσεις της, και ΚΥΡΙΩΣ ελέγχει όλη την τουριστική αγορά από τη Ρωσία προς την Ελλάδα. 
Τους χρωστάμε κάτι; 

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Είναι εύκολο να υπολογίσουμε πόσοι είναι οι παλήκαροι Πόντιοι, πάντα κατά προσέγγιση και όχι με ακρίβεια 100% αφού αυτό είναι αδύνατο για οποιαδήποτε ελληνική φυλή.
Περίπου 5.000.000 ήταν οι Έλληνες της εως τότε ελεύθερης Ελλάδας και με τον ερχομό 1.500.000 περίπου προσφύγων το 1922-1923-1924 η Ελλάδα έγινε κοντά 6.500.000 εκατομμύρια(στοιχεία επίσημων απογραφών είναι αυτά.)
Από τους πρόσφυγες περίπου οι μισοί από όσους γλύτωσαν ήρθαν στην Ελλάδα, δηλαδή κάπου 300.000 άρα ήταν το 5% του ελληνικού πληθυσμού τότε.
Και τώρα που μιλάμε(μαζί με τους επαναπατρισθέντες από πρώην ΕΣΣΔ) είναι κάπου εκεί. Ένα 5% με 6%, κάπου 500.000 με 600.000
Ένα χωρίς καμία αμφιβολία άκρως δυναμικό κομμάτι της Ελλάδος.