MADE IN GREECE (για Έλληνες ή για Ξένους?)

Ξεκινάω την αφήγηση με κάτι στο twitter και κάτι που βρήκα τελευταίο:

The beating to death of an Australian tourist on Mykonos [...] Last year two French tourists drowned in the bowels of the cruise ship Sea Diamond, [...]. In 2006 two British siblings died tragically of carbon monoxide poisoning when the boiler of their rented bungalow on Corfu malfunctioned. In 2003 a young Briton was slashed to death with a broken bottle in the Rhodes resort of Faliraki .[...] Sometimes the tourism-related stories are objectively important. In the biggest such story in recent years, 121 passengers and crew were killed in 2005 when a Cypriot Boeing 737 failed to compress at high altitude and plunged into eastern Attica. And Greece made international headlines in 2000 when 85 people drowned on board the Express Samina in the country's second-worst maritime disaster.
 

το 2006 αυτά, μη χαίρεστε

Οι 3 κορυφαίοι προορισμοί μας είχαν δυσφήμιση για θάνατο. Άφωνος. Αλλά πάλι παραμένουν κορυφαίοι.
Γνωρίζοντας ότι οι ξένοι και οι Έλληνες του εξωτερικού εκτιμούνε την Ελλάδα περισσότερο από τους Έλληνες, και έχοντας γράψει ήδη πολλές τουριστικές μπούρδες για μάρκετινγκ, τη χωριάτικη, τον ήρωα την ιστορία και την αγορά , είχα αναφερθεί εμμέσως στο branding με ένα ποστ για την Αθήνα. Η Ελλάδα έχει κακό όνομα για το corruption, το χύμα προιόν, το ελληνικό Lobby ή καλύτερα κλίκα, αλλά ΟΛΟΙ θέλουν να έρχονται όλοι εδώ για διακοπές και απολαμβάνουν τη φιλοξενία και όχι την υπηρεσία. Έχουμε δημιουργήσει ένα Perception και εδώ όμως, ασχολίαστο.

Το Greece, Athens και οι άλλοι στο Tripadvisor

Και στα Social media, για παράδειγμα στο Today's Top 10: Date Night Restaurants in Europe του tripadvisor είναι 5η η Ferryman Taverna στην Ελούντα.

Στην Ευρώπη η Αθήνα είναι πάνω από τη Βενετία και η Σπονδή ψηφίζεται ως το καλύτερο εστιατόριο. Οι διακοπές στην Eλλάδα είναι στις καλύτερες της Ευρώπης, με 106 -μόνο- να το κάνουν like. Γιατί;

Τον τελευταίο καιρό και έπειτα από το συνέδριο με τα αγροδιατροφικά προιόντα, ακούω διάφορα... Έτσι έγραψα το ποστ για το λευκό θησαυρό, το αλάτι. Μία χώρα σημείο αναφοράς για τον παγκόσμιο πολιτισμό, που το 2004 είχε τους Ολυμπιακούς στην Αθήνα, τη ξέρουν όλοι παντού, δεν έχει ούτε ταυτότητα, ούτε brand. Και ενώ υπάρχουν πρωτοβουλίες ιδιωτικές με ιδέες που υλοποιήθηκαν και δίνουν την υπόσχεση της Ελλάδας στη Γαλλία, στη Γερμανία, την Αμερική, ακόμα και από ξένους στην Ελλάδα, εν τούτοις δεν υπάρχει κάτι ενιαίο και ολοκληρωμένο. Και εκεί μένουν πολλοί, βλέποντας δυσκολίες. Αν το σκεφτείς είναι φοβερό και η Ελλάδα απουσιάζει από τους 50 πρώτους στους δείκτες από εκεί που ήταν στην δεκάδα.

Αντιγράφω από παλιότερο ποστ για το brand.

έτσι

Το Brand είναι η στάμπα ενός προιόντος, που πρέπει να περικλείει και να υποδηλώνει και την αξία και την υπόσχεση που μεταφέρει σε όποιον χρησιμοποιεί, σκέφτεται, βρίσκεται σε όποια διάδραση με το προιόν.

Τίθεται το ερώτημα λοιπόν: ποια είναι η υπόσχεση της Ελλάδας προς τον υπόλοιπο κόσμο;
Φίλοι λένε ότι το MADE IN GREECE πρέπει να αλλάξει και ότι είναι τελειωμένο. Είναι ομως έτσι ότα τα κρασιά του Μπουτάρη έχουν βραβευτεί και το αυγοτάραχο του Τρικαλινού έχει αναφερθεί ανάμεσα στα προιόντα προσωπικής επίλογής (Trikalinos is a company producing gray mullet; bottarga is dried, cured roe sacs) στον κόσμο από τον Ferran Adrià?

Διαβάζοντας όμως ένα άρθρο στο marketing week

Κανένα brand δεν εξάντλησε το δυναμικό του, ούτε επιβίωσε μακροπρόθεσμα, ακούγοντας απλά τους καταναλωτές. Οι τελευταίοι, έχουν μεν απαιτήσεις από αυτό, αλλά δεν γνωρίζουν τις δυνατότητές του ενώ υπάρχουν και ανταγωνιστικά brands που μπορούν να τους ικανοποιήσουν. Όσο σίγουρος δρόμος αποτυχίας είναι το να μην ακούς τους καταναλωτές, άλλο τόσο δεν οδηγεί πουθενά το να μην υπάρχει το όραμα και η πρωτοβουλία του ιδιοκτήτη στη διαμόρφωση και την εξέλιξη του brand. Και αυτό δεν ισχύει μόνο στα εμπορικά brands. Ισχύει ακόμη περισσότερο στο nation branding.

Τι συμπέρασμα βγαίνει από αυτό; ότι ο καταναλωτής θα μας πει την ανάγκη του, το τι θέλει, αλλά το brand δεν είναι η ανάγκη του. Το όραμα και η πρωτοβουλία είναι αυτό που λείπει. 

 ..και συνεχίζει...

Η ισχύουσα σύνθεση του σημερινού brand «Greece» έχει διαμορφωθεί σε μεγάλο βαθμό από ξένους χωρίς το δικό μας όραμα και σχεδιασμό: Φυσιολογικά, επέλεξαν στερεοτυπικά στοιχεία που τους φαίνονταν ενδιαφέροντα και «εξωτικά» όπως ο αρχαίος πολιτισμός, η μυθολογία, η γεωγραφική θέση, η μορφολογία και το κλίμα και μια μετάφραση της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας, τύπου Αλέξη Ζορμπά. Έκτοτε, εμείς βασιστήκαμε σε αυτήν την εικόνα χωρίς τον ανάλογο εμπλουτισμό και εμβάθυνση, χωρίς την αποφασιστικότητα που θα έχτιζε ένα ξεκάθαρο στίγμα εντός και εκτός της χώρας.

το 2007 ακόμα στη 10άδα

Nation branding λοιπόν. Η Ελλάδα ήταν πολύ ψηλά μετά το 2004 και το 2005 με αποκορύφωμα το 2006 αλλά μετά τα γεγονότα του 2008 στην Αθήνα και το 2009 με την κρίση κατέστρεψαν ότι καλό έστω και χωρίς σχέδιο είχε χτιστεί σε μια πενταετία- έπειτα από την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ.  Για το 2007 (είχαμε το 5 Senses τότε) λοιπόν:

Greece was ranked 17th in the Q2 2007 Anholt Nation Brands Index, just behind Ireland and in front of Belgium. As this was Greece’s first time in the survey, we cannot tell whether its brand is improving or not, and if it is, whether this is likely to have been influenced by the Athens Olympics. Nevertheless, the results in the latest NBI survey provide a comprehensive picture of Greece’s brand as a nation and some pointers to what may be influencing it.


 Και μετά το 2007 η καταστροφή. Για το 2010 και την κρίση δηλαδή αναφέρεται .. the BRIC countries continue to advance, and at a faster pace than before, their nation brand images, while the PIGS, predictably, have lost some charm because of the economic uncertainties they have been going through.

Τι μας κοστίζει όλο αυτό σε εξωστρέφεια; 
Τεράστια ποσά γιατί ο επιχειρηματίας θα πρέπει ή να αποελληνοποιήσει το brand της επιχείρησης του γιατί δεν τον εμπιστεύονται ως εταίρο, ή να μην μπορεί να μπει εύκολα σε μία αγορά γιατί θα πρέπει να ξεπεράσει τη δυσφήμιση που οφείλεται στη χώρα.  Συν ότι έχει ανταγωνιστικά προιόντα με ελληνικό brand από τρίτους, όπως τα http://www.athenos.com/  και http://www.lemnosfoods.com/. Δεν είναι ότι το MADE IN GREECE δεν υπάρχει, είναι ότι το GREECE δεν πάει με το doing business... Τα ελληνικά προιόντα που στέλνουμε έξω δεν τα προσέχουμε. Δεν κρατάμε σχέσεις, περιμένουμε από το κράτος να χρηματοδοτήσει την εξωστρέφεια γιατί έχει καλομάθει τους επιχειρηματίες.

Τι πρέπει να γίνει; 
Βασικά να καταλάβουμε ότι η ταυτότητα και η εικόνα της ΕΛλάδας μας αφορά και μας επηρρεάζει ΟΛΟΥΣ. Δε θα αναφερθώ στην ταυτότητα των Ελλήνων για Γραικούς και μη. Στο δια ταύτα. Θέλουμε έρευνα για συγκέντρωση πληροφορίας και γνώσης + πλάνο- Και να το κάνουμε. Ότι λένε οι φίλοι μας οι Φινλανδοί που ήρθαν με ποδήλατο στην Ολυμπία- Make it happen.  Και να βγούμε στον ανταγωνισμό με τα προιόντα μας. Ότι κάνουν όλοι.

Update: μόλις πληροφορήθηκα και την πρόταση του Θωμά Μυλωνά για το Brand Hellas.